быкырдау

1. "Быкыр" сыман тавыш белән шаулау 2. күч. Сай урында су коенып уйнау. күч. Чыланып, пычранып, сазга һ. б. ш. га буялып бетү 3. күч. Нык юешләнүдән җебеп баткакка әйләнү, сазлану (туфрак, аяк асты тур.)